Jak pewnie wszyscy się zgodzicie, najlepiej wydaje się cudze pieniądze. Gorzej, że czasem wydawane są nasze pieniądze – z budżetu państwa lub Unii Europejskiej. Losy takich projektów można prześledzić na przykładzie z naszej działki.
Media poinformowały dzisiaj, że CBA zatrzymało w Krakowie i Warszawie dwie osoby, podejrzane o wyłudzenie 2 milionów złotych od Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości na utworzenie polskiego systemu antywirusowego. Przyjrzeliśmy się sprawie – i warto pokazać, jak bardzo tego antywirusa nigdy nie było.
Krótkie śledztwo
Początkowe komunikaty prasowe nie wskazywały na nazwę podmiotu lub marki, która była przedmiotem śledztwa. Na trop naprowadził nas tweet h0wlu:
Faktycznie, trop wyglądał wiarygodnie. Szybka wizyta w Google potwierdziła spostrzeżenia Pawła, a do prasy trafił dłuższy komunikat wskazujący na firmę Laboratorium MSF. Słyszeliście kiedyś o takim antywirusie? Nie? Co za zaskoczenie.
Szybka wizyta na stronach PARP pozwala potwierdzić, że firma Laboratorium MSF otrzymała dwie dotacje:
| POIG.04.02.00-12-024/09 | Laboratorium MSF Sp. z o.o. | Projekt budowy i uruchomienia LabMSF – Laboratorium badawczo-rozwojowego systemów bezpieczeństwa mobilnego | małopolskie | 1,011,500.00 |
| POIG.01.04.00-12-115/09-00; POIG.04.01.00-12-115/09-00 | Laboratorium MSF Sp. z ograniczoną odpowiedzialnością | Warszawa; mazowieckie | Uniwersalna platforma bezpieczeństwa użytkowników mobilnych LabMSF Platform – Mobile Secure Family | 1,241,250.00 |
Mamy zatem ładną kwotę 2,2 mln PLN – ale gdzie jest antywirus?
Dofinansowania miały miejsce w latach 2010 i 2012, zatem czasu na zbudowanie programu nie brakowało. Szukamy antywirusa. Trafiamy na profil firmy na Facebooku, z ostatnim wpisem z sierpnia 2017 i historią sięgającą początków roku 2011. Wpisów jest kilkadziesiąt, większość jeszcze z 2011, dotyczą głównie technologii mobilnych, jednak nie natrafiamy na żaden ślad firmowych produktów. Wpisy od 2012 są po angielsku (wcześniej były po polsku), a od 2013 pojawiają się z intensywnością kilku rocznie. Antywirusa brak. Poszukajmy zatem na Twitterze.
Konto firmy w tym serwisie założone było w roku 2012, lecz publikowało jedynie kopie wpisów z Facebooka. Trafiamy za to na trop antywirusa! W nagłówku profilu znajduje się link do „darmowego antywirusa”.
Link prowadzi do aplikacji w sklepie Androida, która została już usunięta – pozostała tylko kopia z Archive.org.
Z uwagi na użycie skracacza bit.ly możemy zobaczyć statystyki. Od kwietnia 2015 do dzisiaj link był odwiedzony 42 razy (w tym raz przez nas). Imponujące.
To może inne produkty?
Paweł odnalazł inną aplikację firmy – LabMSF Authorisation. Namierzył też APK „antywirusa”. Kiedy jednak do niego zajrzał, znalazł niezłe ciekawostki:
Tak, hasło do usługi zapisane było na stałe w kodzie a sekret brzmi „zaiste”.
Niestety strona firmy już nie działa, ale jej piękno możemy podziwiać w Archive.org.
Oczywiście nie mogło zabraknąć najważniejszego elementu strony – i nie chodzi tu o link do pobrania produktu firmy, a o…
jedyną słuszną stopkę wskazującą, kto za to wszystko zapłacił.
Kiedy już znaleźliśmy linka do opisu produktu „Authorisation” okazało się, że jest tam tylko pusty fragment szablonu WordPressa. Z kolei w zarchiwizowanym linku do firmowego bloga znaleźliśmy… reklamę Viagry.
To jak z tym antywirusem
Może antywirus był, działał, tylko firma sobie nie poradziła? Odpowiedź na to pytanie mogą przybliżyć wyniki testów uznanej organizacji AV Test z marca 2012 roku. Wzięła ona do obróbki kilkadziesiąt dostępnych wówczas programów antywirusowych dla Androida i LabMSF Antivirus beta zajął zaszczytne ostatnie miejsce (ex aequo z MobileBot Antivirus), ponieważ NIE WYKRYŁ ŻADNEJ PRÓBKI, łącznie z plikiem testowym EICAR. Parafrazując Kapitana Bombę:
-Od złej
-Nie działa
-A ta dobra?
-Zbudowaliśmy antywirusa
Co ciekawe, aplikacja doczekała się w roku 2014 swojego CVE – ktoś odkrył, że nie weryfikuje prawidłowo certyfikatów przy łączeniu ze swoimi serwerami. Gdyby ktoś chciał rzucić okiem na kod tego „antywirusa”, to znaleźliśmy wersję 1.0.2 do pobrania.
Co na to CBA
Trzeba przyznać, że CBA też doceniło wysiłek autorów aplikacji. Zarzuty dotyczą przedłożenia w latach 2009-15 r. do Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości nierzetelnych wniosków o dofinasowanie ze środków Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-13, dwóch projektów informatycznych. Szczegóły wskazują na
Czekamy na wynik sprawy i liczymy na szybkie postępowanie, bo lista „innowacyjnych” projektów informatycznych finansowanych z naszych pieniędzy, które umarły śmiercią gwałtowną jest długa.
Komentarze
I to jest ch**stwo. Człowiek całe życie uczciwie pracuje, a tu ktoś sobie hulał za miliony de facto z moich i każdego wypracowanych pieniędzy zabranych w podatkach i przepuszczonych przez biurokrację. Ani Unia ani Polska nie mają żadnego budżetu, tylko nasze pieniądze wyciągnięte od nas i dwóch osobników się za nie bawiło. Jedyna adekwatna kara z mojego punktu widzenia to 10 lat kamieniołomów.
Jedynym rozwiązaniem jest LIKWIDACJA SOCJALIZMU i powrót do normalności, a jak Korwin tak mówi się śmiejecie. To teraz płaćcie i płaczcie. Pozdro
Teraz też się śmiejemy, tyle że z ciebie, głąbie.
2/10 kucu, próbuj dalej
Dołożę jeszcze Krzysztofa Karonia, bo to ostatni dzwonek na powrót do normalności. Za niedługo nie będzie co zbierać.
Jedyną słuszną karą dla tych dwóch cwaniaczków nie jest więzienie. Nie nie, przecież oni nikogo nie zabili. Niech ZWRÓCĄ 2 mln zł parpowi. To będzie ostrzeżenie dla innych nieudaczników i wyzyskiwaczy którzy w projektach „Innowacyjna gospodarka” widzą dojną krowę.
Jeśli karą będzie tylko zwrot kwoty, to da raczej sygnał, że opłaca się ryzykować i robić wały, w najgorszym przypadku wyjdzie się na zero… Powinien być obowiązek zwrotu kasy ORAZ jakaś kara (choćby i finansowa – drugie tyle do zapłaty)
Co zwrócą, jak już dawno kasa przepadła. I pewnie na siebie nie mają żadnego majątku.
Do kamieniołomu i odrobić. Razem z kolejnymi pokoleniami.
W takich sytuacjach sąd powinien mieć możliwość nie tylko wydania wyroku za oszustwo, ale powinien musieć również nałożyć obowiązek zwrotu środków.
Poznaj rodzaje postępowań. Karne i cywilne. Można wytoczyć oba jeden po drugim. Jeżeli proces jest karny, to odpowiedzą za oszustwo, sąd zasądzi karę przewidzianą w KK. Na drodze cywilnej PARP może zażądać zwrotu znacznie większej kasy. Podobnie jest z innymi sprawami gdzie ludzie się dziwią, że sąd nie zasądził odszkodowania itp. Sąd karny rzadko zasądza jakąś niewielką nawiązkę. Od dużych odszkodowań jest sąd cywilny i kodeks cywilny. Oczywiście w przypadku tych typków prędzej będzie to sąd gospodarczy.
Gdzie mozna zglosic wiecej takich sciemnionych projektow?
To proste: zawiadamiając prokuraturę, Centralne Biuro Antykorupcyjne lub policję.
Brawo Pawel! :)
Już gdzieś widziałem podobną historię…
https://www.youtube.com/watch?v=88FuOgcldUk
Miał bardzo ładny interfejs.
Jaka szkoda że nie wiedziałem kiedy to dawali, wrócił bym wtedy do Polski, dobra ściema, 5 latek utrzymać, być może już nie koniecznie w kraju i laba. Tak swoją drogą ci co to wymyślili, albo byli kretynami, albo dofinansowywali „właściwe” projekty.